Hep büyülemiştir beni soğuk kış günlerinde dondurucu soğun ardından gelen, havada bir bahar havası oluşturan bembeyaz, saflığı ve temizliği gözler önüne seren o muhteşem doğa olayı.
Bu akşam sevdiğim ve Konya’ya geldiğimin 1.yılından itibaren tanıştığım ve neredeyse Konya’da geçen her haftasonu beni yalnız bırakmayan kardeşim Mustafa’nın evinde yemeğe davetliydik. Giderken yolda bir sigara içimi zamanda bile ellerimizi dondururcasına bir soğuğu vücudumuzun her yerinde hissederken eve girip yemeği yedikten sonra birde üzerine çayları içtik ki hafif rehavetin çökmesi ve dışarıdaki soğuk nedeniyle eve gidişi düşünürken camdan baktığımızda bembeyaz bir görüntüyle karşılaşmak şaşırtmıştı bizleri bir saat içinde başlayıp yerde sanki bembeyaz bir kilim gibi duran karı görmek… haliyle bizde üç kafadar ev arkadaşı (More,Dilo ve Ben) bu muhteşem doğa olayının tadını çıkararak yavaş yavaş ve karın birleştirici büyüsüyle sokaklara dökülen insanları izleyerek ve resim çekerek eve geldik birazda havanın kırılmış dondurucu soğunun azalmasının etkisiyle yolu uzatarak. Gelirken de bir kaç resim çektim gerçi karanlıkta pek belli olmasa da sizlerle paylaşmak istedim :)
ddemirel
29 Aralık 2008 tarihinde, saat 0:38
serkanım çok güzel betimlemişsin. bu edebi yanın çok hoşuma gitti,tebrik ederim :) ayrıca bu güzel akşama vesile olan Mustafacıma teşekkürler…
Serkan
29 Aralık 2008 tarihinde, saat 1:25
teşekkür ederim Dilocum. pek beceremesemde yazıyoruma rada ilham gelince işte :p
ZKK
29 Aralık 2008 tarihinde, saat 1:52
vayyy be siz cıkrtın bu karın tadını ben sadece bakıyorum :) Yarında devam ederse kaymaya gideriz artık hep beraber :D
Serkan
29 Aralık 2008 tarihinde, saat 14:46
tabiki zekicim sen gel gideriz kaymaya :)