Daha önce de yazmıştım bu konuda bir yazı tek bir güne sığdırılmamalı annelik tek bir günde hatırlanmamlı… Bu yazıyı daha erken yazacaktım ama Ales sınavının telaşı ile biraz geç oldu yine bir şekilde sırasını bana verdi. Neleri feda etmiyor ki bizim uğrumuza nelerden vazgeçmiyor.
Özellikle annenizden uzaktaysanız o zaman çok daha iyi anlıyorsunuz sizin için yaptıklarını, Gece uykusundna uyanıp sizi kontrol ettiği, üstünüzü örttüğü, dertlerinizi sizden daha çok yüreğinde hisseden bir yerinize bir şey olmasındansa kendi canını verebileceğini çok daha iyi farkediyorsunuz. Büyüdüğünüzde; koynunda ağladığınız anları, kokusunu, size bakan ıslak gözlerini, arkanızdan ettiği duaları hatırladıkça içiniz burkuluyor. Hep içinizde onun özlemiyle yaşıyorsunuz. Herşey unutuluyor ama yıllar da geçse onun eksikliği unutulmuyor.
Dört yıldır yanında geçiremiyorum anneler gününü ama yine de bir kere olsun darılmıyor çünkü kendinden çok beni düşünüyorum biliyorum. Beni bu yaşıma kadar yalnız bırakmadığı ve her derdime koştuğu için kendisine teşekkürler az gelecek ama şu an için yapabileceğim de bu sesini duydum bugün telefonu açtığında ilk sorusu sınavın nasıldı oldu. Gözlerim doldu o an yine herşeyden önce beni düşünüyordu. Teşekkür ettim Anneler gününü kutladım sesi titremeye başladı. içinde hüzünle mutluluğun karmaşık yangını dudaklarına yansımıştı. Gözlerimdeki nemlilik bir kat daha arttı..
Tüm annelerin Anneler gününü kutluyorum. Aşık Veysel’in güzel bir şiiri ile Gökhan Tepe’nin her dinlediğimde tüylerimi ürperten Annem şarkısını tüm annelere yolluyorum.
ANAM’ A
Dokuz ay koynunda gezdirdi beni,
Ne cefalar çekti, ne etti anam,
Acı tatlı zahmetime katlandı,
Uçurdu yuvadan, yürüttü anam.
Anaların hakkı kolay ödenmez,
Analara ne yakışmaz, ne denmez?
Kan uykudan gece kalkar, gücenmez,
Emzirdi, salladı, uyuttu anam.
Doğurdu beni Sivas ilinde,
Sivralan Köyünde, tarla yolunda,
Azığı sırtında, orak elinde,
Taşlı tarlalarda avuttu anam.
Ben yürürdüm, anam bakar gülerdi,
Huysuzluk edersem, kalkar döverdi,
Hemen kucaklayıp okşar severdi,
Çirkin huylarımı soyuttu anam.
Çocuğudum, anam bana ders verdi,
Okumamı, çalışmamı ön gördü,
Milletine bağlı ol da dur derdi,
Vatan sevgisini giyitti anam.
Tükenmez borcum var anama benim,
Onun varlığından oldu bedenim,
Kimi köylü kızı, kimisi hanım,
Ta ezel tarihte kayıtlı anam.
Veysel der kopar mı analar bağı?
Analar doğurmuş ağayı beyi,
İşte budur sözlerimin gerçeği,
Okuttu, oğretti, büyüttü anam…
Aşık Veysel ŞATIROĞLU
[audio:annem.mp3]
Annelerimizin güzelliğini ne kadar söz sarf etsek bile anlatamayacağımız kadar değerliler. Tüm Annelerinin bu özel gününü kutluyorum. Son olarak bize Ales sınavdan sevindirici haberler verirsin.
Teşekkürler Resul; dediğin gibi kelimelerle ifade edilemiyor annelerin hakkı ödemek ise imkansız.
Ne güzel yazmışsınız. Ellerinize sağlık ve elbet Aşık Veysel’in mısralarına da :)
Teşekkür ederim İpek Hanım beğenmenize sevindim aslında daha da uzun tutulabilirdi ama hep aynı yere çıkıyor söz ifade edemiyor anneliği, anne şefkatini..